nassı yani ???

cuma günü mersin oldukça yağmurluydu. sokaklarda koşuşturan insanlar, çok çok acelesi olan arabalar, deli deli korna çalan servis araçları ve bardaktan boşanırcasına yağan yağmur ortalığı epey batırmıştı. ben de o gün etütte az dersim var diye sevindim. her neyse...

o gün beşinci sınıflara dersim vardı. sınıf mevcudunda -ülkemizi kasıp kavuran grip salgını nedeniyle- baya bi azalma gördüm. dersime on - on beş öğrenci ancak gelebilmişti. tenefüs zili çalınca bizim bıcırık beşler hemen bahçeye çıktılar. biz de müdürle onları izliyorduk. bi ara muhabbete daldık, bi de baktık ki tüm sınıf etüdün karşısındaki kum yığınına toplanmış, ayakta dikilip garip garip bişi yapıyolar. müdür bey de çamura batmasınlar diye bağırıyor :

müdür : heey oğlum ! kızııım! gelin bakiim!

çocuklar : ... !!! ???

müdür : (bana dönüp ) bak hiç oralı oluyolar mı hocaaanım !

müdür : yavruuum, kime diyorum gelin bakiiim !

çocuklar : ...!!! ???

müdür : bak çamura batacaksınız gelin dedim size ya !

çocuklar : öğretmenim cenaze bitsin geliyoruz !!

müdür ve ben : hööönnnk !!! nassı yani ?

hikayenin gerisi şöyle, meğer bizimkiler ölü bir serçe bulmuşlar bahçede. karşıdaki kum yığınını ise belediye mezarlığı ilan etmişler. aralarından da birini hoca seçmişler. o da rolüne kendini kaptırmış, yeleğindeki kapüşonu kafasına geçirmiş ' ben cübbeli ahmet hoca oldum, cenazeyi kaldırıyoruz öğretmenim' demez mi ! müdür ve ben onların kuşa defin töreni yapmalarına mı gülelim, yoksa bit kadar çocukların cübbeli ahmet hocayı tanımalarına mı şaşıralım bilemedik valla...

Çocuk diyip geçmices artık...

BİTTİ...